سايت تفاسیر قرآنی اهل سنت به زبان فارسی

بسم الله الرحمن الرحیم

رابطه زن و شوهر
در ماه مبارک رمضان

اساس و پايه زندگي مشترك بر انس، محبت و عاطفه بنا شده ‌است تا زمينة آرامش زن و شوهر فراهم شود. قرآن كريم مي‌فرمايد: «و از آيات و نشانه‌هاي خداوند اين است كه براي شما از خودتان همسراني قرارداد تا پيش آنها آرام بگيريد و در ميان شما مودت و رحمت قرارداد. به درستي كه در اين كار نشانه‌هايي است براي آنان‌ كه بينديشند»
 ( سوره روم آیه 21 ) 

در مورد  اینکه رابطه بین زن وشوهر در ماه مبارک رمضان باید چگونه تنظیم گردد ، حکم اسلامی وشرعی همین است که این  رابطه باید به  تناسب روز های غیر رمضانی باید هر چه بیشتر محکم و بی نهایت صمیمی ، عاطفوی ،گرم وصفا ء ودر فضای مودت ورحمت باشد .
يکي از اشتباهات که در فهم  تعدادی از مسلمانان درباره ماه مبارک رمضان بوجود آمده است  اینست که : گمان مي کنند که در ماه رمضان  باید این روابط با دقت خاصی تنظیم وحتی همبستري با همسر  را بر خود حرام میدارند .
خدمت این هموطنان  باید گفت : اين نظر یه کاملا اشتباه است، زيرا همبستري فقط در روز (از طلوع فجر تا اذان مغرب) حرام است و حال آنکه همبستر شدن در شب براي روزه داران حلال است.
همبسترشدن  در شب رمضان :
پروردگار با عظمت در سوره بقره آیه ( 187  ) میفرماید :
« أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ.. »
( در شب‏هاى روزه (ماه رمضان)، آمیزش با همسرانتان براى شما حلال شد، آنها براى شما (همچون) لباسند و شما براى آنها (همچون) لباس. خداوند مى‏دانست که شما به خود خیانت مى‏کردید (وآمیزش را که ممنوع بود، بعضاً انجام مى‏دادید) پس توبه شما را پذیرفت و از شما درگذشت. اکنون (مى‏توانید) با آنها هم بستر شوید و آنچه را خداوند بر شما مقرّر فرموده، طلب کنید. )
وهمچنان پروردگار با عظمت ما میفرماید : « وَ کُلُواْ واشْرَبُواْ حَتَّى‏ یَتَبَیَّنَ لَکُمْ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الْصِّیَامَ إِلَى الَّیْلِ وَلاَ تُبَشِرُوهُنَّ وَ أَنْتُمْ عَکِفُونَ فِى الْمَسَجِدِ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ ءَایَتِهِ لِلْنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ »
( و بخورید و بیاشامید تا رشته سفید از رشته سیاه (شب) براى شما آشکار گردد. سپس روزه را تا شب به اتمام رسانید. و در حالى که معتکف در مساجد هستید، با زنان آمیزش نکنید. این حدود واحکام الهى است پس (به قصد تجاوز وگناه) به آن نزدیک نشوید. خداوند این چنین آیات خود را براى مردم، روشن مى‏سازد، باشد که پرهیزگار گردند. »
در آغاز نزول حكم روزه، مسلمانان تنها حق داشتند قبل از خواب شبانه تنها در وقت معین غذا بخورند، و اگر احیانآخوابش مى‏گرفت بعد از بیدارى حقّ خوردن غذا را  نداشت.
در حدیث متبرکه آمده است :
 « عَنِ الْبَرَاءِ رضي الله عنه قَا ل:َ كَانَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم إِذَا كَانَ الرَّجُلُ صَائِمًا فَحَضَرَ الإِفْطَارُ فَنَامَ قَبْلَ أَنْ يُفْطِرَ لَمْ يَأْكُلْ لَيْلَتَهُ وَلا يَوْمَهُ حَتَّى يُمْسِيَ وَإِنَّ قَيْسَ بْنَ صِرْمَةَ الأَنْصَارِيَّ كَانَ صَائِمًا فَلَمَّا حَضَرَ الإِفْطَارُ أَتَى امْرَأَتَهُ فَقَالَ لَهَا: أَعِنْدَكِ طَعَامٌ؟ قَالَتْ لا وَلَكِنْ أَنْطَلِقُ فَأَطْلُبُ لَكَ وَكَانَ يَوْمَهُ يَعْمَلُ فَغَلَبَتْهُ عَيْنَاهُ فَجَاءَتْهُ امْرَأَتُهُ فَلَمَّا رَأَتْهُ قَالَتْ: خَيْبَةً لَكَ فَلَمَّا انْتَصَفَ النَّهَارُ غُشِيَ عَلَيْهِ فَذُكِرَ ذَلِكَ لِلنَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَنَزَلَتْ هَذِهِ الآيَة:ُ ]أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ[ فَفَرِحُوا بِهَا فَرَحًا شَدِيدًا وَنَزَلَتْ: ]وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ» . (بخارى:1915)
( براء رضي الله عنه مي‏گويد: هنگامي كه بعضي از ياران رسول ‏الله صلى الله عليه وسلم روزه مي‏گرفتند و زمان افطار فرا مي رسيد و قبل از اينكه افطار نمايند، خواب مي‏رفتند، آن شب و روز بعد تا وقت افطار، چيزي نمي خوردند. (زيرا ابتدا چنين بود كه بعد از خوابيدن در شبهاي رمضان، ، خوردن، آشاميدن و همبستري، ممنوع بود).
در روایات  اسلامی آمده است که  :  روزي، قيس بن صرمة انصاري روزه بود. هنگامي كه وقت افطار، فرا رسيد، نزد همسرش آمد و پرسيد: براي خوردن چيزي داري؟ همسرش گفت: خير، ولي صبر كن تا چيزي برايت پيدا كنم.
قيس ‏بن صرمه كه كار ميكرد (قبل از اينكه همسرش برگردد)، خوابش بر د. وقتي همسرش آمد  و ديد كه شوهرش خواب رفته است، گفت: افسوس كه به خواسته ات نرسيدي. روز بعد هنگام ظهر، قيس‏بن صرمه از شدت گرسنگي، بیهوش شد وبر زمین افتاد.
 آنحضرت صلى الله عليه وسلم را از اين جريان مطلع كردند. آنگاه، اين آيه نازل شد:   »أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ  » (همبستري با زنان در شب هاي رمضان، براي شما حلال شد). صحابه از نازل شدن اين آيه، خيلي خوشحال شدند.
 همچنين، اين آيه نازل شد: « وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ»  بخوريد و بياشاميد تا اينكه نخ سفيد (روشني صبح) از نخ سياه (تاريكي شب) كاملاً براي شما آشكار بشود.
در حدیثی شریف آمده است :« عَنْ عَدِيِّ بْنِ حَاتِمٍ رضي الله عنه قَالَ: لَمَّا نَزَلَتْ: «  حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ»  عَمَدْتُ إِلَى عِقَالٍ أَسْوَدَ وَإِلَى عِقَالٍ أَبْيَضَ فَجَعَلْتُهُمَا تَحْتَ وِسَادَتِي، فَجَعَلْتُ أَنْظُرُ فِي اللَّيْلِ فَلا يَسْتَبِينُ لِي فَغَدَوْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَذَكَرْتُ لَهُ ذَلِكَ فَقَالَ: «إِنَّمَا ذَلِكَ سَوَادُ اللَّيْلِ وَبَيَاضُ النَّهَارِ». (بخارى:1916)
( عدي ابن حاتم رضي الله عنه مي‏گويد: وقتي كه اين آيه « حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ »  نازل شد. يك طناب سياه و يك طناب سفيد را زير بالشت خود گذاشتم. تمام شب به آنها نگاه مي‏كردم ولي براي من قابل تشخيص نبودند.
هنگام که صبح شد ، نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم رفتم و ماجرا را برايش تعريف كردم. فرمود: «منظور از نخ سياه، تاركي شب و منظور از نخ سفيد، روشني صبح است»
کفاره جماع  در روز رمضان :
بر کسی که در روز رمضان با همسرش جماع می کند واجب است تا بعنوان کفاره؛ برده ای آزاد کند، اگر ممکن نبود پس شصت روز پشت سرهم روزه بگیرد، و اگر از آن ناتوان بود پس شصت نفر مسکین را غذا دهد، و این کفاره باید بر حسب ترتیب باشد نه آنکه خود یکی را به دلخواه انتخاب کند مگر آنکه در انجام یکی از آنها ناتوان باشد، و جمهور علمای مذاهب این ترتیب را همینگونه ذکر کرده اند، چنانکه بخاری و مسلم از ابوهریره رضی الله عنه روایت می کنند: «بَیْنَمَا نَحْنُ جُلُوسٌ عِنْدَ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم إِذْ جَاءَهُ رَجُلٌ فَقَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ هَلَکْتُ، قَالَ: «مَا لَکَ؟» قَالَ: وَقَعْتُ عَلَی امْرَأَتِی وَأَنَا صَائِمٌ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «هَلْ تَجِدُ رَقَبَةً تُعْتِقُهَا؟» قَالَ: لا، قَالَ: «فَهَلْ تَسْتَطِیعُ أَنْ تَصُومَ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ؟» قَالَ: لا، فَقَالَ: «فَهَلْ تَجِدُ إِطْعَامَ سِتِّینَ مِسْکِینًا؟» قَالَ: لا، ..».
یعنی: نزد رسول ‏الله صلی الله علیه وسلم نشسته بودیم که شخصی آمد و گفت: ای رسول خدا! من هلاک شدم. رسول ‏الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «چه شده است»؟ آن شخص، گفت: ماه رمضان در حال روزه، با همسرم همبستری کردم. رسول ‏الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «آیا غلامی داری که او را آزاد کنی»؟  گفت: خیر. فرمود: «می‏توانی دو ماه متوالی، روزه بگیری»؟  گفت: خیر. فرمود: «می‏توانی شصت مسکین را خوراک بدهی»؟..

حکم همبستر شدن بدون خروج منی :
اگر شخصیدر ماه مبارک رمضان با همسر خویش همبستر شود ، بادرنظرداشت اینکه از وی منی خارج نگردد ، باز هم عمل جماع را مرتکب شده است ، فرق نمی کند که منی خارج شود ویا نشود ، روزه شخص باطل ، ومرتکب گناه بزرگی شده اند که می بایست کفاره ی آنرا بعد از جبران آن یک روز بدهند.
ولی اگر  شخص  حکم تحریم جماع هنگام روزه رمضان را نمیدانسته و جماع کند، در اینصورت چه منی انزال شود و چه نشود نه قضاء دارد و نه کفاره، زیرا به تحریم عمل جماع هنگام روزه رمضان جهل داشته است، پس قضاء و کفاره ای بر او نیست، بدلیل قول الله تعالی که می فرماید : « رَبَّنَا لا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا» ( پروردگارا! اگر ما فراموش کردیم و یا دچار اشتباه شدیم ، ما را مؤاخذه نکن.(بقره،286)". مجموع فتاوی و رسائل(19/343)
اما اگر به حکم تحریم عمل جماع هنگام روزه رمضان آگاه بوده، ولی حکم کفاره آنرا نمیدانسته است، در اینصورت کفاره از او ساقط نمیشود و باید کفاره را بدهد، و این کفاره عبارت است از آزاد کردن برده، اگر نتوانست دو ماه را پی در پی  روزه بگیرد و اگر توانایی نداشت باید خوراک شصت فقیر را بدهد یا به آنها صبحانه و یا شام دهد یا به هرکدام از آن شصت نفر 1/4 صاع گندم یا برنج دهد و بهتر آنست که همراه آن گندم یا برنج گوشت یا غیر آن هم بدهد.
ولی کفاره زن:

در مورد  اینکه آیا بالای زن هم  کفاره واجب است ویا خیر ؟

علما ء در این مورد اختلاف رای دارند:

بنا  بمذهب  جمهور  علما  برای  اینکه ‌کفاره  چنین  روزه ‌ای  را  پرداخت ‌کنند  زن  و  مرد  هر  دو  یکسان  هستند،  مادام  اینکه  هر دو  در  حال  اختیار  در  روز  رمضان  ‌که  نیت  روزه  آورده  باشند،  به  عمد  قصد  جماع  و همخوابگی ‌کنند.

 اما اگرجماع ازروی نسیان یا  از روی عدم اختیار و اجبار از سوی هردوی  زن  و  شوهر صورت ‌گرفت یا اینکه  نیت روزه  نکرده  بودند،  در  آنصورت  بر  هیچکدام  از  آنان‌کفاره  واجب  نیست  (‌بلکه  فقط  قضای  آن  واجب  است‌.

 اما اگرمردی  زنش  را  مجبور به  جماع  و  همخوابگی  نمود،  یا  اینکه  زن  بنا  بعذری  اصلا  روزه  نبود،  درآنصورت  فقط‌ کفاره  برمرد  واجب  است  نه  بر  زن.

  و  بنا  بمذهب  امام  شافعی  در  هیچ  حالی  بر  زن‌ کفاره  واجب  نیست‌،  خواه  شوهراو را  مجبورکند  یا  اینکه  او را  مجبور نکند.  بر زن  واجب  است ‌که  فقط  آن  را  قضاء‌ کند.  نووی ‌گفته  است  بطور کلی  قول  اصح  آنست‌ ‌که‌ کفاره  جماع  در  روز  رمضان‌،  تنها  بر مرد  واجب  است  نه  برزنش‌،  بنابر این  شوهر،  فقط  یک  ‌کفاره  از بابت  خودش  می ‌دهد  و  بر  زن  چیزی  بعنوان‌ کفاره  واجب  نیست  و  وجوب  ‌کفاره  به  زن  تعلق  نمی  ‌گیرد،  چون‌  کفاره‌،  یک  حق  مالی  است  ویژه  جماع‌،  و  اختصاصاً  به  مرد تعلق  می  ‌گیرد  نه  به زن‌،  همانگونه‌ که  مهریه  نیز تنها  برعهده  مرد  است‌.

ابوداود  می‌گوید:

 از  امام  احمد  سئوال شد:  اگر کسی  در  روز  رمضان‌،  با  زنش  جماع  ‌کرد،  آیا  بر  زن  نیز کفاره  واجب  است‌؟  او گفت‌:  ما  نشنیده ‌ایم ‌که  بر  زن ‌کفاره  واجب  باشد.  مولف  «‌المغنی‌« ‌گفته  است‌:  بدان  علت  می‌ گویند  بر  زن‌ کفاره  واجب نیست‌ که  پیامبر صلی الله علیه و سلم  ‌به  کسی‌ که  در  روز  رمضان  جماع  ‌کرده  بود،  دستور  داد  که  برده ‌ای  را  آزاد کند  و به  زن  وی  چیزی  نفرمود  با  وجود  اینکه  می ‌دانست  ‌که  آن  زن  هم  در  جماع  سهیم  بوده  است‌‌. ا ه.

اما  بنظر می رسد که  قول راجح همان قول جمهور علما باشد، یعنی اگر زن به اختیار خود جماع نمود، او نیز باید کفاره دهد ولی اگر بدون اختیار بود فقط  قضای یک روز را بجا می آورد والله اعلم.

‌ولی  اگر  روزه  ماه  رمضان  نباشد،  مانند  روزه  نذری  یا  قضای  روزه  رمضان  باشد  چنانچه‌کسی  با  جماع  روزه  را  باطل‌کندکفاره  بر  وی  واجب  نیست‌.

در ماه رمضان موارد زیر ما بین زن و شوهر باعث باطل شدن روزه آنها می شود:

1- آمیزش، که باید کفاره سنگینی بدهند.

3- اگر مرد به زن دخول کند – حتی اگر منی هم انزال نکند – روزه هر دو نفر آنها باطل است، و باید هر دو کفاره سنگینی بدهند.

2- خروج منی از مرد – یا ارضا شدن زن .
 یعنی اگر مرد دخول هم نکند، چنانچه منی انزال کند یا زن ارضاء شود، روزه باطل آنها است ولی کفاره ندارد درعوض باید آنرا قضاء کنند.

- در شب ( یعنی در فاصله بین اذان مغرب تا نزدیک به اذان صبح ) تمامی اعمال فوق و دیگر کارها ایرادی ندارد.

- اما اعمالی همچون بازی کردن و ملاعبه و بوسیدن و سایر اعمالی که موجب انزال منی ( یا ارضای زن ) نمی شوند، جایز است.

به دلیل فرموده الله تعالی: « فَالْآَنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا مَا کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ وَکُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ ‏مِنَ الْفَجْرِ» البقرة/187.‏

یعنی: «پس هم اکنون (از غروب) می توانید با آنان (زنانتان) آمیزش کنید و چیزی که خدا برایتان نوشته است را بخواهید و بخورید و بیاشامید تا آن گاه که رشته سپیده بامداد از رشته سیاه شب (طلوع فجر) برایتان از هم جدا و آشکار گردد».

در آیه مبارکه متوجه می شویم که: از لحظه ای که  افتاب  بطور کامل غروب می کند تا وقت طلوع فجر صادق (اذان صبح) آمیزش با زنان جایز است، همانطور که خوردن و نوشیدن جایز است، و مفهوم مخالف آن اینست که از لحظه طلوع فجر صادق تا وقت غروب افتاب ، آمیزش یا خوردن و نوشیدن جایز نیست.
امابوسه کردن زن در رمضان :
 
پيامبر اسلام  ميفر مايد :«  وقتى كه انسان  روزه  مى گيرد لازم است كه گوش ها  ، چشم ها ،  زبان ،  دست ها وتمام  اعضاى  بدن خود را  از  كار هاى  نا پسند يده باز دارد  » . ولی باآنهم زندګی زن شوهری زندګی است که توجه به آن  نیز مهم واساسی  میباشد . در نزد بسیاری از روزه  داران  سؤال  مطرح میشود که آیا  بوسه کردن روزه را باطل  می سازید یا خیر .‎؟ 

قابل یاد اوری میدانم که بوسه را نباید عمل  ساده پنداشت بخصوص در ماه  مبارک رمضان ،بوسه مفهوم عمیقی دارد که توضیح بیانش خیلی ساده هم  نمی باشد .

با آنهم دراین مورد   به سنن پیامبر صلی الله علیه وسلم  باید مراجعه کرد  . از جمله در حدیثی مبارکی  
از ام سلمه رضی الله عنه  روايت شده است : « أن النبى (  ص) كان يقبل وهو صائم  » «پيامبرصلی الله علیه وسلم   بوسه ميكرد درحاليكه  روزه  مى بود »  متفق عليه .

از عاىشه (رض )  روايت شده است كه :«كان رسول الله (ص) يقبل  وهو صائم  ويباشر  وهو صائم ولكنه  كان املكم لاربه  » پيامبر اسلام  صلی الله علیه وسلم  مى بوسيد  در حاليكه  روزه  مى بود  ومباشره  ميكرد  در حاليكه  روزه مى 

بود  اما بود  مالك ترين شما حاجت خود را  .
( فتح البارى : ۴/۱۴۹/۱۹۲۷ )،( صحيح مسلم : ۱۱۰۶ -  ۶۵ - ۲/۷۷۱ )

در  مورد اين كه بوسه  روزه را باطل نمى سازد  ، هيچگونه اختلافی بین فقها   نمى باشد .  ولى اگر اين بوسه ،  هدف ومقصود  روزه را براى  روزه دار  متزلزل سازد ، فقها نظريـات  بخصوصی خود را دارد . كه توجه  شما را به  حديث متبركه كه از ابى هر يرة  ( رض )  روايت گرديده  است جلب  مينمايم :

ابى  هر يرة ( رض )فرموده است : «  أ ن رجلآ  سأل النبى  (ص) من المباشر ة للصائم فرخص له و آتاه آخر فنها  عنها ، فإ ا  لذى  رخص  له شيخ وإذا  الذى  نهاه شاب  »  (مردى پرسيد از پيامبر صلی الله علیه وسلم  از مباشرت  روزه دار  پس   رخصت  داد  اورا  وآمد  مرد ديگرى  پس منع  كرد  اورا  از  آن . پس كسيكه  رخصت داد  او  را  پير بود  وكس  كه منع  كرد  اورا جوان بود .( ابو  داود )

فقها ميگويند بـراى كسيكه پيامبر صلی علیه وسلم بوسه را جايز دانسته ، آن شخص ، شخص   پير بود  وبراى آن  كسيكه آنرا  از بوسه  نهى فرمود آن شخص ، شخص  جوان بود.  بادر نظر داشت همين  تعبير ها از حديث متبركه  برخى از فقها بوسه را بـراى پير  ها جواز شمرده و براى جوانان  ويــا كسانيكه  قدرت اداره  خود را  ندارند جـــايز  نه شمرده اند.


اما در مورد ملاعبه با همسر هنگام روزه، در صورتيكه جماع و يا انزال منى صورت نگيرد اشكالى ندارد،طوریکه در حدیث متبرکه از  عايشه رضي الله عنها  روایت شده است که گفت: «  پيامبر صلى الله عليه و سلم هنگام روزه (زنش) را بوسه ميداد و ملاعبه  ميكرد»  (صحيح بخارى 1927 و صحيح مسلم 1106)، لذا ملااعبه بين زوجين هنگام روزه جائز است ولى بشرطى كه زوجين متاكد باشند كه  این ملاعبه  شان به جماع منجر نشود و يا منى انزال نشود وگرنه اگر شخص روزه دار در برابر شهوت ضعيف باشند اين امر براى آنها جائز نيست و بايد از این نوع ملاعبه  ها جدآ  جلو ګیری نمایند ، زيرا ممكن است منى انزال شود و روزه شان باطل شود و يا این ملاعبه ها به جماع منجر شود كه در نتیجه  كفاره روزه دو ماه پى در پى بر آنها واجب ميگردد.   

ابن قدامه در كتاب« المغني»  گفته است : كسى كه : زن خویش  رابوسه میکند  از سه حالت خارج نيست:

1- منى انزال نشود، كه در اينصورت بدون خلاف اهل علم روزه باطل نميشود.

2- منى انزال شود، كه در اينصورت بدون خلاف اهل علم روزه باطل ميشود.

3- مذى خارج شود، كه نزد امام احمد بن حنبل و امام مالك روزه باطل ميشود و نزد امام ابو حنيفه و امام شافعى و حسن و شعبى و اوزاعى روزه باطل نميشود زيرا در خروج مذى غسل واجب نيست، و اين قول (يعنى عدم بطلان روزه هنگام خروج مذى) راجح ميباشد. 

و ابن تيميه نيز قول عدم بطلان روزه هنگام خروج مذى را ترجيح ميداند و ميگويد هيچ دليلى از شريعت بر بطلان روزه هنگام خروج مذى وجود ندارد و در شرع براى باطل شمردن روزه نياز به دليل است ولى دليلى نيست.

نتيجـه كلـى :


بوسه براى روزه   دار  خواه جوان باشد  يا پير  مباح است ، وفرق  ميان  بوسيدن رخسار ، دهن ، لمس  توسط دست  ومعانقه  وجود ندارد  البته اين اباحت  براى كسانى ميباشد  كه ميتواند  خود را    اداره كند.


 اما اشخاصى كه ميدانند  بدين ترتيب  شهوتش  به حر كت  در آمده يا خوف جماع يا انزال وجود داشته باشد ،  طوريكه احناف  وشوافـــع  هر دو  در مورد  متفق القول اند  اينكار براى روزه دار  مكروه است.

روزه دار نباید فراموش کند   كه شب  دراز در پیش رو  دارد ، ومسلمانان   در روزه  رمضان  ما نند  سائر  ايام   در عمل مداوم  ميباشد ، واحتمال اينكه همچو كار  منجر به انزال  ووقوع آنچه  كه در شريعت مكروه است  نگردد  بهتر خواهد بود ،   در ماه  مبارك  رمضان اصلآ دست به چنين كارى نز نند.


استنتاج فقهى :

 
با همسر خود  يكجا ء خوابيدن  ، ملاعبه كردن  وبوسه  وكنار آمدن ، تا زمانيكه  خطر انزال  منى  ويا وقوع  جماع نباشد  ، همه درست است.(ولى اگر به بوسه كردن ويا لمس  ويا جماع  در غير فرج ودبر  انزال گردد ، روزه  اش فاسد گرديده ،  بر آن قضا ء واجب ميشود  ، نه كفاره . )

رابطه زن وشوهردرماه مبارک رمضان

تتبع ونگارش :

الحاج امین الدین «  سعـیـدی-  سعید افغانی »

مدیر مرکز مطالعات ستراتــیــژیکی افغان

ومسؤل مرکزفرهنگی دحق لاره- جرمنی

شما نيز نظري براي اين مطلب ارسال نماييد:

ارسال نظر خصوصی

ذخیره مشخصات